Było sobie małe miasto, gdzie mieszkała dziewczynka o imieniu Agatka. Nawet pomimo tego, że Agatka była bardzo młoda, miała już wielkie marzenie. Chciała zostać królewną.

W jej oczach, królewny były piękne, eleganckie i pełne tajemnic. Miały przepiękne suknie, korony pełne drogocennych klejnotów, a co najważniejsze, królewny wydawały się być zawsze szczęśliwe.

Agatka zawsze marzyła o wielkich pałacach, pięknych ogrodach pełnych róż, magicznych balach i przygodach rodem z książek. Każdego dnia po szkole, bawiła się swoimi lalkami, udając, że jest królewną.

Agatka miała przepiękną piżamkę z koroną na kapturze, którą zawsze nosiła kiedy padał deszcz, a ona była zmuszona bawić się w domu. W takie dni, Agatka była najszczęśliwsza.

Jednak Agatka zawsze pamiętała, że jest to tylko zabawa. Wiedziała, że jest zwykłą dziewczynką z małego miasta, a nie królewną z bajki. Ale to nie przeszkadzało jej marzyć.

Pewnego dnia, grając w królewnę, Agatka postanowiła, że spróbuje spełnić swoje marzenie. Postanowiła sama stać się królewną. Jej mama, widząc determinację córki, zdecydowała, że pomaga jej w spełnieniu marzeń.

Agatka i jej mama przeszły do rzeczy. Uszyły piękną suknię, zrobiły koronę z kolorowego kartonu i przygotowały grzebień do włosów. Teraz Agatka była gotowa na swoją królewską przygodę.

Od tamtego dnia, Agatka chodziła w swojej sukni i koronie, udając królewnę. Wszędzie, gdzie tylko mogła, zwracała się do innych jak do swoich wiernych poddanych.

Wszystko szło dobrze, aż do dnia, kiedy Agatka musiała wrócić do szkoły. Wiedziała, że jej koleżanki i koledzy mogą nie zrozumieć jej nowego stroju, ale była gotowa na to ryzyko.

Kiedy Agatka przybyła do szkoły w swojej królewskiej sukni i koronie, niektóre dzieci śmiały się, innych szczerze to zaintrygowało. Ale Agatka była niezłomna.

Kilka tygodni później, nauczycielka zdecydowała, że zrobią przedstawienie w szkole. Od razu wiedziała, kto powinien otrzymać rolę królewny. Tak oto marzenie Agatki stało się rzeczywistością.

Agatka była wniebowzięta. Miała swoją rolę marzeń i była gotowa poświęcić wszystko, by zrobić to dobrze. Była tak przekonująca, że nawet dzieci, które kiedyś się z niej śmiały, teraz ją podziwiały.

Kiedy nadszedł wielki dzień, Agatka błyszczała jak prawdziwa gwiazda. Jej przedstawienie było pełne emocji, a jej rola królewny była niezrównana. Wszyscy byli zachwyceni.

Agatka, z koroną na głowie i błyszczącym kolczykiem, dumnie kroczyła po scenie. Wyglądała jak prawdziwa królewna! Dzieci klaskały, nauczyciele byli dumni, a jej mama miała łzy w oczach.

Po przedstawieniu, Agatka otrzymała wiele gratulacji. Każdy zgodnie stwierdził, że była prawdziwą królewną. To był najszczęśliwszy dzień w życiu Agatki.

Agatka zrozumiała, że marzenia mogą się spełnić, jeśli tylko włoży się w nie wystarczająco dużo starań. Zrozumiała też, że królewną można być nie tylko wtedy, gdy ma się koronę na głowie.

Od tego dnia, Agatka przestała chodzić w koronie. Zrozumiała, że królewną jest się przez to, jakim jest się człowiekiem, a nie przez to, co się nosi.

Bardziej skupiła się na nauce, pomaganiu innym i byciu prawdziwą przyjaciółką. Czuła, że jest prawdziwą królewną, kiedy była dobra dla innych.

Agatka zrozumiała, że prawdziwe królewny nie są zawsze ubrane na biało, z koroną na głowie. Czasami prawdziwe królewny są ubrane w jeansy i adidasy i mają serce pełne dobroci.

Kiedy dorosła, Agatka zdecydowała, że chce pomagać innym spełniać ich marzenia. Zamieniła swoją koronę na szkolne książki i zaczęła studiować psychologię.

Dzisiaj Agatka jest psychologiem dziecięcym. Pomaga dzieciom zrozumieć, że mogą być kimkolwiek chcą, niezależnie od tego, gdzie się urodzili czy jakie mają marzenia.

Agatka nie zapomniała o swoim dzieciństwie, o swoim marzeniu o byciu królewną. Dzięki temu doświadczeniu potrafi lepiej zrozumieć dzieci i pomagać im w realizacji ich marzeń.

Dzięki Agatce, wiele dzieci zdało sobie sprawę, że niezależnie od tego, jakie mają marzenia, mogą je spełnić. Wystarczy tylko trochę odwagi, wytrwałości i wiary w siebie.

Agatka zawsze będzie pamiętać o swoim marzeniu o byciu królewną. Dzięki temu doświadczeniu stała się silniejsza i zdeterminowana, aby pomagać innym.

Agatka już wie, że prawdziwe królewny nie muszą nosić koron. Prawdziwe królewny mają serca pełne miłości, cierpliwości i dobroci. I to jest najważniejsze.