Sa isang malayong bayan, ang pangalan ay Florville, nakatira ang magkaibigang si Chito at Toto. Napakabuting batang magkaibigan ito. Si Chito ay matalino at mapagkakatiwalaan, at si Toto ay tapat at masiyahin.

Si Chito at Toto ay laging magkasama. Mula pagkagising hanggang sa pagtulog, sila ay magka-bonding. Sa eskwelahan, sa laro, sa pagkain, at maging sa mga simpleng gawain, sila ay magkasama.

Ngunit isang araw, may problema si Chito. Nawala ang kanyang minamahal na laruan na si Teddy. Sobrang nakakalungkot ang nawawalang laruan dahil ito ay kanyang kahulugan ng kasiyahan.

Nagdesisyon si Chito na hanapin si Teddy. Si Toto, bilang kanyang kaibigan, ay nagpasya rin na tumulong. Alas-sais ng umaga, nagsimula na silang maghanap.

Dumaan ang ilang oras ngunit hindi pa rin nila natatagpuan si Teddy. Marami silang napuntahang lugar – sa kanilang eskwelahan, sa parke, pati na rin sa ibang mga kaibigan.

Si Chito ay unti-unting nawawalan ng pag-asa. Ngunit si Toto, sa kabila ng hirap, patuloy na nagtulak na magpatuloy sa paghahanap. Sa wakas, si Chito ay sumang-ayon.

Sa kanilang patuloy na paghanap, napadpad sila sa isang malaking puno. Sa ilalim ng puno, may kulay kahel na tela. Paglapit nila, nagulat sila sa kanilang natuklasan.

Siya na nga ba? Tama ba ang kanilang nakita? Oo! Si Teddy nga ang nahulog sa ilalim ng punong iyon! Si Chito ay biglang tumakbo papunta kay Teddy at siya ay napakilig.

Masaya si Chito at si Toto sa kanilang tagumpay. Ngunit, mayroong isa pang suliranin. May isang batang umiiyak malapit sa kanila. Siya ay si Biboy, ang may-ari ng laruan na kanina pa nilang hinahanap.

Nalaman nila na si Biboy ay naiwan ng kanyang magulang sa parke at nagdala ng laruan para hindi siya mabagot. Ngunit, naligaw ang kanyang laruan kaya siya umiiyak.

Naisip ni Chito at Toto na ibigay kay Biboy ang laruan. Subalit, nagdalawang-isip si Chito dahil ito ang kanyang paboritong laruan. Ano kaya ang gagawin niya?

Si Toto ay nagpaliwanag kay Chito na si Biboy ay nangangailangan ng laruan para hindi siya malungkot. Napaisip si Chito at nagdesisyon na iabot kay Biboy si Teddy.

Si Biboy ay napakasaya sa kanyang natanggap na laruan. Hindi na siya umiiyak at nagpasalamat sa kanyang mga bagong kaibigan, si Chito at Toto. Sa kanyang saya, naisipan niyang ibahagi ang kanyang baon sa kanila.

Si Chito ay masaya na rin sa kanyang nagawang tulong kay Biboy. Si Toto naman ay masaya sa pagtulong sa kanyang kaibigan na si Chito. Sa kanilang pag-uwi, lalo pa silang naging magkaibigan.

Sa mga sumunod na araw, hindi na nawala ang laruan ni Chito na si Teddy. Si Biboy ay naging bahagi na rin ng kanilang barkada. Sa kabila ng pagkawala ng kanyang paboritong laruan, natutunan ni Chito ang kahalagahan ng pagtulong sa kapwa.

Ang kwento ni Chito, Toto at Biboy ay nagpapatunay na ang tunay na kaibigan ay handang tumulong sa oras ng pangangailangan. Sa kabila ng kahirap, ang pagtulong sa iba ay nagdudulot ng kasiyahan.

Nakita rin natin gaano kahalaga ang katapatan sa pagkakaibigan. Totoo nga na ang katapatan at pagkakaibigan ay higit sa anumang materyal na bagay. Dahil sa katapatan ni Chito sa kanyang kaibigan, nakuha niya ang mas malaking premyo – ang pagiging mabuting kaibigan.

Kaya, sa bawat batang nagbabasa nitong kwento, alalahanin na ang pagiging mabuting kaibigan at ang katapatan ay mga katangiang hindi matutumbasan ng anumang bagay. Ito ang mga bagay na magdadala sa atin sa tunay na kaligayahan at tagumpay.